அயோக்கியர்களின் கடைசி புகலிடம் ……

அயோக்கியர்களின் கடைசி புகலிடம் ….

உண்ணாவிரதம் இருந்த அண்ணா
ஹஜாரேக்கு ஆதரவாக கிளம்பிய
ஆவேச அலையைப்
பார்த்து பயந்து நடுங்கிய சோனியா
உத்தமர் போல் –

“அடடா இதுக்கு போய் உண்ணாவிரதம்
ஏன் ? வாங்க கலந்து பேசலாம் “-

என்று அழைத்து, அண்ணாவின்
உண்ணாவிரதத்தை முறித்து,
மக்களிடையே கிளம்பி இருந்த உத்வேகத்தை
நீர்த்துப் போகச் செய்தார்.

பேச்சு வார்த்தை நடத்துவது போல்
போக்கு காட்டி, சிவில் சொஸைடி
உறுப்பினர்கள்
ஒவ்வொருவரையும் திட்டமிட்டு
இயன்ற விதங்களில் எல்லாம்
அவமானப்படுத்தினார்கள்.
ஏளனம் செய்தார்கள்.

வீரப்ப மொய்லி ஒரு பக்கம்.
கபில் சிபல் இன்னொரு பக்கம்.
பிரனாப் முகர்ஜி ஒரு பக்கம்.
சிவகங்கைச் சிங்கம் இன்னொரு பக்கம்.

“சட்டம் இயற்றுவது அரசாங்கத்தின் வேலை.
பாராளுமன்றத்தின் வேலை.
ஏதோ போகிறவர்கள் -வருகிறவர்கள்
சொல்வது போல் எல்லாம் சட்டம்
இயற்ற முடியுமா என்ன ?

சட்டம் இயற்ற ஆசை இருந்தால்
தேர்தலில் நின்று பாராளுமன்றத்தின்
உள்ளே  வந்து முயன்று
பாருங்கள். அரசியல் சட்டத்தின்
அடிப்படையே தெரியாமல் பேசாதீர்கள் !”

– இப்போது இவ்வளவு சட்டம்
பேசும் இவர்கள் –
அப்போது ஏன் கூப்பிட வேண்டும்
பேச்சு வார்த்தைக்கு ?

அப்பப்பா – எவ்வளவு ஏளனங்கள்.
எல்லாரையும் ஏவி விட்டு “அன்னை”
மௌனமாக வேடிக்கை பார்த்தார்.

இறுதியாக இப்போது –
தங்கள் எண்ணப்படியே
பேருக்கு ஒரு மசோதாவை
அறிமுகப்படுத்துகிறார்கள்.

கடுமையான ஒரு சட்டம் கொண்டு
வரப்படுவதாக இவ்வளவு நாட்கள்
“ஷோ” காட்டிவிட்டு,
ஒன்றுக்கும் உதவாத ஒரு உதவாக்கரை
மசோதாவை
கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள்.
பாராளுமன்றத்தில் எப்படியும் அடித்துக்
கொள்வார்கள் – இந்த மசோதாவும்
நிறைவேறாது என்பதை உறுதி செய்து
கொண்ட பிறகு தான் கொண்டு இதுவே
கொண்டு வரப்படுகிறது.

அடிப்படையே  தகர்ந்து விட்டது.
சுயேச்சையான லோக்பால் என்பதே இதில்
அடிபட்டு விட்டது.

லோக்பால் உறுப்பினர்களை ஆளும்கட்சியே
நியமிக்கப்போகிறது (பிரதமர்
தலைமையிலான குழு !)

மொத்தம் 9 பேரில்,5 பேர் ஆளும்கட்சி
தீர்மானிப்பவர்களாக இருப்பார்கள்.
பிறகு அதில் சுயேச்சைத் தன்மை
எப்படி வரும் ?
அவர்கள் சிவிஜி தாமஸின்
அண்ணனாகவோ,
தம்பியாகவோ தானே இருப்பார்கள் !

கால வரையறை 7 ஆண்டுகளாம்.

ஒரு ஆண்டுக்குள் ஆதாரங்களைத் திரட்டி,
வழக்கைப் பதிவு செய்து,
அடுத்த ஒரு ஆண்டுக்குள்
(ஆக மொத்தம் 2 ஆண்டுகளுக்குள்)
வழக்கு விசாரணையை முடித்து தீர்ப்பு
வழங்கப்பட வேண்டும்.

ஊழல் வழக்குகள், விரைவாக முடிக்கப்பட
வேண்டும் என்பது தான் அண்ணா
குழுவினரின் அடிப்படையே.
இதுவும் காற்றில் போய் விட்டது.
2 ஆண்டுகள் எங்கே – 7 ஆண்டுகள் எங்கே ?

எல்லா வழக்குகளும் போபர்ஸ்
போன வழியிலேயே போக வேண்டியது தான்.

வழக்கை நடத்தி தீர்ப்பு சொல்லத்தான்
அதிகாரம் இல்லை என்றால் –

வழக்கு தொடரும் அதிகாரமே லோக்பாலுக்கு
இல்லையாம். விசாரித்து விட்டு அறிக்கை
சமர்ப்பிப்பதுடன் அதன் வேலை முடிகிறது !
வழக்கமான  விசாரணை கமிஷன்கள் போல.

பிரதமரை விசாரிக்க முடியாதாம்.
ஊழலின் ஊற்றுக்கண்ணை  கண்டறியாமல்,
விசாரணை எப்படி நடத்துவது ?

மத்தியில் பிரதமர் லோக்பால் வரம்பிற்குள்
இல்லை என்றால் –
மாநிலங்களில்  முதல் அமைச்சரும்
வரம்பிற்குள்  வர மாட்டார்.

பிறகு லோக்பால் எதற்கு ?
கார்பரேஷன் கவுன்சிலர்களை விசாரிக்கவா ?

கடந்த 42 ஆண்டுகளில் கொண்டு வரப்பட்ட
8 மசோதாக்களின் கதியையே  தான்
இதுவும் அடையப்போகிறது என்பது
உறுதியாகி விட்டது.

ஏமாற்றி உண்ணாவிரதத்தை நிறுத்தியதன்
மூலமும்,
இப்படி ஒரு போலி சட்ட மசோதாவை
கொண்டு வந்ததன் மூலமும்,
மக்களின் ஆவேசத்தை நீர்த்துப்போகச் செய்து
விட்டோம் என்று சோனியா காந்தியும்
அவரைச் சுற்றியுள்ள கூட்டமும்
கணக்கு போடுகிறார்கள்.

மக்கள் எல்லாவற்றையும் பார்த்துக்கொண்டு
தான் இருக்கிறார்கள்.

மக்களுக்கு எல்லாம் புரிகிறது –
முன்பெல்லாம் நம்மால் என்ன
ஆகப் போகிறது என்று இருந்தார்கள்.

ஆனால் – காலம் முன்பு போல இல்லை.
ஒரு சிறு பொறி போதும்.
24 மணி நேர செய்தி தொலைக்காட்சிகள்
மூலம் தீயை விட வேகமாக செய்தி பரவுகிறது.

ஆப்பிரிக்க நாடுகளில் கூட புரட்சி
வெடிப்பதைக் கண்டு –
என்று கிளம்பும் பொறி இந்த நாட்டில் –
ஊழலை வேரோடு அழித்துக் கொளுத்துவோம்
என்று காத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்  மக்கள்.

இந்த நாட்டு மக்களையும்,
இந்த நாட்டின் வளங்களையும், சுரண்டி,
கொள்ளை அடித்து அடங்காப்பிடாரிகளாக
ஆட்டம் போட்டுக் கொண்டிருக்கும் இந்த
அரசியல்வாதிகள் ஆடிக்காற்றில் பறக்கும்
பஞ்சுப் பொதியைப் போல் அடித்துச்
செல்லப்படும் நாட்கள் தொலைவில் இல்லை.

நல்ல ஒரு முடிவு பிறக்க – இவர்களே
அடித்தளம் அமைத்துக் கொடுக்கிறார்கள் !