7ஆம் அறிவு போதி தருமனும் – இயக்குநர் A.R.முருகதாஸும் ….

7ஆம் அறிவு போதி தருமனும் –
இயக்குநர் A.R.முருகதாஸும் ….

ஏழாம் அறிவு படத்தில் வரும் போதி தருமன்
கேரக்டர் பற்றி ஆரம்பத்தில் செய்திகள்
வந்த போது, அது படத்தின் விறுவிறுப்புக்காகவும்,
சுவைக்காகவும் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு
பாத்திரம் என்று நினைத்தேன்.

ஆனால் ஒரு தடவை இயக்குநர் முருகதாஸ்
போதி தருமன் ஒரு உண்மையான,
ஹிஸ்டாரிகல் கேரக்டர்  என்று
சொன்னபோது கொஞ்சம் சீரியசானேன்.

நான் கொஞ்சம் சரித்திரப் பித்து பிடித்தவன்.
டெல்லி பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டப்படிப்பின் போது
மெனக்கெட்டு, உலக சரித்திரத்தை,
ஒரு பாடமாக விரும்பி,
தேர்ந்தெடுத்து படித்தவன்.
பொதுவாகவே சரித்திர சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்களை,
அதிலும் தமிழர்கள்  சம்பந்தப்பட்ட சரித்திரங்களை
தேடித் தேடிப் படிப்பேன்.

எனவே இது சம்பந்தமான விஷயங்களைத் தேட
ஆரம்பித்தேன்.  அடேயப்பா – உண்மையில்
ஒரு புதையலே கிடைத்தது ! போதி தருமனைப்
பற்றி சீன வரலாற்றிலும் சரி, ஜப்பானிய
வரலாற்றிலும் சரி – ஏகப்பட்ட செய்திகள்.

பலவித கதைகள் கூறப்படுகின்றன.
அவற்றில் பொதுவான அம்சங்களை
வைத்துப் பார்த்தால் –

போதி தருமன் ஒரு தமிழன்.
கி.பி.5ஆம் நூற்றாண்டில், காஞ்சியைத்
தலநகரமாகக் கொண்டு ஆட்சி புரிந்து வந்த ஒரு
பல்லவ அரசனின் 3வது மகன்.சிறந்த வீரன்.
தற்காப்புக் கலைகளை விசேஷமாக பயின்றவன்.

(7ம் அறிவு திரைப்படத்தில் பல்லவ இளவரசன் )

அரசு, ஆட்சியை விரும்பாமல் – மனம் சொல்லும்
வழியில் செல்கிறான்.பிரஜ்னதரா என்கிற மஹாயான
பௌத்த துறவியை  தன் குருவாகத் தேர்ந்தெடுத்துக்
கொண்டு ஆன்மிகத்தில் தெளிவு பெறுகிறான்.

புத்த மதத்தை கிழக்கு நாடுகளுக்கு கொண்டு செல்ல
விரும்பி, கடல் வழியே – இன்றைய – மலேசியா,
இந்தோனேஷியா, வியட்னாம், தாய்லாந்து வழியாக
3 ஆண்டுகள் பயணத்திற்குப் பிறகு  கி.பி.527ல்
சீனா சென்றடைந்திருக்கிறான்.

சீனாவில் (போதி) தருமன் – தா மோ  என்று
அழைக்கப்பட்டிருக்கிறான். தா மோ வை
தெற்கு சீனாவை ஆண்டுகொண்டிருந்த அப்போதைய
சீன அரசன் வூ வரவேற்று உபசரித்திருக்கிறான்.
அந்த மன்னனின் தற்பெருமை, அகம்பாவம்
ஆகியவற்றை தா மோ வால் ஏற்றுக்கொள்ள
முடியவில்லை.

விளைவு -மன்னனின் கோபம், விரோதம்.
அந்த ராஜ்ஜியத்தை விட்டு வெளியேற உத்திரவு.

பின்னர் வட சீனாவிற்கு சென்ற தா மோ,
யாங்ட்சி ஆற்றின் கரையில் இருந்த ஷாவோலின்
கோயிலை அடைகிறான். கோயிலில் இருந்தவர்களின்
அழைப்பை முதலில் ஏற்காமல் அருகில் இருந்த
மலைக்குகை  ஒன்றில் தவம் இருக்க ஆரம்பிக்கிறான்.
மலைக்குகையில் ஒன்பது ஆண்டுகள்
ஒரு சுவற்றின் முன்னால் உட்கார்ந்து  
கடுமையான தவத்தை மேற்கொள்கிறான்.

தவத்தின் விளைவாக, புதிய உத்வேகத்தைப் பெற்று,
ஷாவோலின் கோயிலில்
தன்னை இணைத்துக் கொள்கிறான்.
ஷாவோலின் பள்ளியில், பிள்ளைகளுக்கு பௌத்தம்,
தியானம் மற்றும் தற்காப்புக் கலைகளைச் சொல்லிக்

கொடுத்திருக்கிறான்.

(சீனாவில்  தா மோ )

சீனாவில் புத்த மதம் பரவ, உறுதிப்பட முக்கிய
காரணமாக இருந்தவன் இங்கிருந்து சென்ற தமிழன்
போதி தருமன்.

போதி தருமன்  என்கிற தமிழனால்  
உருவகம் பெற்றது தான் ஜென் புத்த மதம்.
புத்தரின் 28வது நேரடி சீடராக தருமனை
சீனர்கள் ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.
பின்னர்  ஜப்பானிலும் -வேறு வடிவங்களில்
தருமன் புகழ் பெற்றான்.ஜப்பானில், அவன்
அதிருஷ்டத்தைத் தருபவனாகக் கொண்டாடப்பட்டான்.

(ஜப்பானில் தருமனின் வடிவம்)
சீனாவிலும், ஜப்பானிலும் இன்றும் தாமோ வுக்கு
ஏகப்பட்ட கோயில்கள் இருக்கின்றன.

(ஜப்பானில் மவுண்ட் சாங்கில்
1500 வருடத்திய தருமன் கோயில்)

தருமனது முடிவு பற்றி வெவ்வேறு கதைகள்
வழங்குகின்றன.அவன் 150 வயது வரை
வாழ்ந்ததாகவும், இறந்த பிறகு  ஜியாங்
மலைச்சரிவில் புதைக்கப்பட்டதாகவும் ஒரு வரலாறு
கூறுகிறது.

ஆனால் அவனைப் புதைத்து 3 ஆண்டுகள் கழித்து,
பாமியன் மலையருகே,கையில் ஒற்றைச் செருப்புடன்
சென்று கொண்டிருந்த தருமாவைக் கண்டதாக,
வெய் அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர்
கூறி இருக்கிறார். எங்கே போகிறீர்கள்
என்று அவர் கேட்டதற்கு, தர்மா “என் வீட்டிற்கு
செல்கிறேன்” என்று சொன்னாராம்.

சந்தேகப்பட்ட மற்றவர்கள் தருமனின் கல்லறையை
திறந்து பார்த்தபோது, அங்கே ஒற்றைச் செருப்பு
மட்டுமே இருந்ததாகவும், தர்மாவின் உடலைக்
காணவில்லை என்றும் ஒரு வரலாறு கூறுகிறது.

போதி தருமன் பற்றிய வரலாற்றுக்கு சீனாவிலும்,
ஜப்பானிலும்  பல வடிவங்கள் இருந்தாலும்,
அடிப்படையில் அவன்
தமிழ் நாட்டில் காஞ்சியிலிருந்து சென்றவன் என்பதும்,
சீனாவில் ஜென் புத்த மதமும், தற்காப்புக் கலையை
சொல்லிக் கொடுக்கும் ஷாவோலின் பள்ளியும்
உருவாக அவன் முக்கிய காரணமாக இருந்தான்
என்பதும் வரலாற்றில் ஒரே மாதிரி தான்
கூறப்பட்டுள்ளன.

உண்மையில்  மிகவும் பெருமையாக இருக்கிறது.
அதே சமயம் வருத்தமாகவும் இருக்கிறது.
சீன வரலாற்றில், ஜப்பானிய வரலாற்றில் இடம்
பெற்றிருக்கும் ஒரு தமிழனைப் பற்றிய வரலாறு –
தமிழ் நாட்டின் வரலாற்றில் காணப்படவில்லையே.

பல்லவ அரசர்கள் காலத்தில் கம்போடியா வரை
சர்வ சகஜமாக சென்றதையும் அங்கு அவர்கள்
நிர்மாணித்த “அங்கோர்வாட்” கோயில்கள் இன்றும்
சாட்சியாக நிற்பதையும் காண நேர்கையில்
மகிழ்ச்சியாக இருந்தாலும் -தமிழக வரலாற்றில்,
ஒரே தொகுப்பில் இத்தனை நிகழ்வுகளும்
கொண்டு வரப்பட வேண்டாமா ?

எப்படி இருந்தாலும் சரி –

பெருமைக்குரிய இந்த வரலாற்றுச் செய்தியை
வெளியே கொண்டு வந்த
இயக்குநர் A.R.முருகதாஸ்  பாராட்டுக்கு உரியவர்.

வாழ்த்துக்கள் முருகதாஸ் !