எழுத்தாளர் பாலகுமாரன் சொன்ன ஒரு விஷயம்…..

எழுத்தாளர் பாலகுமாரன் சொன்ன ஒரு விஷயம்…..

எனக்கு பாலகுமாரன் அவர்களின் எழுத்து மிகவும்
பிடிக்கும். முக்கிய காரணம் – சமூக அக்கரை
உள்ள  எழுத்தாளர் அவர். அவர் எழுத்துக்கள்
எல்லாவற்றிலும், சமூகத்திற்கான செய்தி- message
– எதாவது நிச்சயம் ஊடுருவி இருக்கும்.
இளைஞனாக இருக்கும்போதே படிக்க ஆரம்பித்தது.
கடந்த சுமார் 30-35 ஆண்டுகளில் அவர் எழுதியவற்றில்
கிட்டத்தட்ட 90 % வரை நான் படித்திருக்கிறேன்
என்று சொல்லலாம்.

அண்மைக் காலத்தில் அவர் மிகவும் நோய்வாய்ப்பட்டு
நீண்ட நாட்கள் மருத்துவமனையில் இருந்தார்.
ஒருவழியாக, கொஞ்சம் உடல்நலம் மேம்பட்டு
வீடு திரும்பி இருக்கிறார். நோயின் பாதிப்பிலிருந்து
அவர் இன்னும் விடுபடவில்லை. அவர் விரைவில்
முழு உடல் நலம் பெற வேண்டுகிறேன்.

வெளிவந்தவுடனேயே முதல் காரியமாக –
அவரது நோய்க்கான காரணத்தையும்,
அவர் பட்ட அந்த  அவஸ்தையை பற்றியும்,
விவரமாக எழுதி இருக்கிறார். அதைப் படிக்க
வாய்ப்பில்லாத நண்பர்களுக்காக, அந்த கட்டுரையிலிருந்து
சில பகுதிகளை மட்டும் இங்கு எடுத்துத்தர விரும்புகிறேன்.

கீழே –

—————————
என்னுடைய நுரையீரல்கள் சரியாக இல்லாது,
அதன் அடிப்பக்கம் முழுவதும் நிகோடினால் ஏற்பட்ட
சளி அடைப்புகள் சூழ்ந்து கொண்டன. நுரையீரல்கள்
முழுவதுமான திறனோடு வேலை செய்யவில்லை.
வயதான காரணத்தால், நுரையீரல்கள் மெல்ல மெல்ல
வேலை செய்யும் திறனை இழக்க, இந்த நுரையீரல்
அடைப்பும் சேர்ந்து கொண்டு என்னை பழி வாங்கியது.

மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டது. ஒரு பிடி சாதத்திற்கு
நான் அவஸ்தைப்படும்படி ஆயிற்று. முகம் முழுவதும்
மூடி, ஆக்ஸிஜனை வேகமாக செலுத்தினால் தான்
நான் உயிரோடு இருப்பேன் என்கிற நிலைமை ஏற்பட்டது.
என்.ஐ.வி.என்கிற அந்த விஷயத்தோடு தான் இரவு
தூங்க முடியும் என்ற நிலைமை ஏற்பட்டது.

ப்ராங்கோஸ்கோபி என்று மூச்சுக்குழலுக்குள் கருவியை
விட்டு சோதனை செய்து – அங்கே அடி நுரையீரலில்
அடர்த்தியாக அசைக்க முடியாதபடிக்கு கெட்டியாக
சளி இருப்பதை தெரிந்து கொண்டார்கள்.

இதை வேறு எப்படி சரி செய்வது ? வலியை பொறுத்துக்
கொள்ளலாம். வேறு ஏதேனும் பத்தியமாக இருந்தால்
அவ்விதமே நடந்து கொள்ளலாம். ஆனால், ஒரு பிடி
மூச்சு பிராணவாயு உள்ளே போய் வெளியே வருவது
என்பது கடினமாக இருந்தால் என்ன செய்வது –
எப்படிச் சமாளிப்பது.  தினசரி மரண போராட்டமாக
அது மாறி விட்டது. மூச்சு வேக வேகமாக இழுத்து
இன்னும் சில நிமிடங்களில் பாலகுமாரன் செத்து விடுவான்
என்ற எண்ணத்தை மற்றவருக்கு ஏற்படுத்தியது.

பத்தொன்பது வயதிலிருந்து குடித்த சிகரெட்டுகள்
அறுபத்தாறு வயதில் தன் விஷத்தன்மையை
காட்டியது. தன் வக்கிரத்தை நிரூபித்தது.

ஸ்கூட்டர் எடுத்துக்கொண்டு மைலாபூர் பூராவும்
சுற்றித்திரிந்த எனக்கு சிறை தண்டனை போல வீட்டில்
அதே அறையில் இருக்கும்படி நேரிட்டது. மிகப்பெரிய
வலி இல்லை. ஜூரம் இல்லை. ஆனால், அந்த ஆக்ஸிஜன்
குழாயை எடுத்து விட்டால் மூச்சுத் திணற ஆரம்பிக்கும்.
ஆக்ஸிஜன் இல்லாமல் நடக்க முடியாது. பேச முடியாது.
உணவு உண்ண முடியாது. எதுவுமே செய்ய முடியாது.

இது காலில் சங்கிலி கட்டி கையில் பெரிய இரும்பு
குண்டை கொடுத்தது போன்ற மிகப்பெரிய தண்டனை.
மரணம் எல்லாருக்கும் வரும். எந்த ரூபத்தில்
வேண்டுமானாலும் வரும். ஆனால், மூச்சுத் திணறி
இதோ.. இதோ .. என்று பயம் காட்டுகின்ற நிலைமை
யாருக்கும் வரக்கூடாது.

உள்ளுக்குள் போன மூச்சை வெளியே விட முடியாமல்,
வெளியே இருக்கின்ற பிராணவாயுவை உள்ளே இழுக்க
முடியாமல், திணறி கதறுகின்ற ஒரு வேதனை யாருக்கும்
வரக்கூடாது.

சிகரெட் இன்று உங்களை ஒன்றும் செய்யாது.
பிற்பாடு ஒரு நாள் மிக நிதானமாக கொல்லுகின்ற ஒரு
விஷம் என்பதை புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

பிராணாயாமம் கற்றுக் கொள்ளுங்கள்.
நன்கு பிராணாயாமம் கற்றுக் கொண்டவர்களுக்கு –
சிகரெட் ஆசை வராது.

(நன்றி – திரு பாலகுமாரன் அவர்களுக்கு )
—————————————–

இனி நான் சொல்வது –

எல்லாருமே விளையாட்டாகத் தான் சிகரெட் குடிக்க
ஆரம்பிக்கிறார்கள். ரத்தத்தில் கலந்து விடும்
நிகோடின் அதிலிருந்து அவர்கள் விடுபட முடியாதபடி,
அந்த பழக்கத்தை விட முடியாதபடி -தடுக்கிறது.

நெருப்பை தொட்டால் சுடுவது போல,
சிகரெட் பிடிப்பதன் பாதிப்பு உடனே தெரிவதில்லை என்பதால் –
நாம் யாரும் அதை சீரியஸாக எடுத்துக் கொள்வதில்லை.

எங்கோ படித்தேன் -சிகரெட் பழக்கத்தை விடுவது பற்றி
அறிவுரை கூறியதற்கு  –
ஒருவர் சொன்னாராம் –

“இது என்ன பெரிய காரியம் –
நான் பல முறை விட்டிருக்கிறேனே !”– என்று.

அப்படித்தான் –ஏகப்பட்ட பேர் விடுவதாகச் சொல்லி
மறுநாளே மீண்டும் துவங்கி விடுகிறார்கள்.

சிகரெட்டை நிச்சயம் விட்டு விட முடியும் –
மன உறுதியோடு, தீர்மானமாக இருந்தால்.
தடாலடியாக, உடனடியாக முடிவெடுங்கள் –
இனி சிகரெட் “பிடிப்பது இல்லை” என்று.
4 நாட்கள் உறுதியாக இருங்கள் – போதும்.

25 ஆண்டுகளுக்கு மேல் “பிடித்து”,”விட்டவன்” என்கிற
உரிமையில் நான் இதைச் சொல்லலாம் அல்லவா ?

ஆமாம் – நான் எப்படி இதிலிருந்து விடுபட்டேன் ?
பயமுறுத்துவதற்கு பாலகுமாரன் கட்டுரை கூட
அப்போது இல்லையே !

என் மனைவியோ, குழந்தைகளோ,
மற்ற உறவினர்களோ, நண்பர்களோ –
வேறு யாரும் என்னிடம் இதை ஒரு குறையாகவே
கருதவில்லை. இந்த பழக்கத்தை விடச்சொல்லி யாரும்
என்னிடம் சொன்னது கூடக் கிடையாது !
பின் எப்படி விட்டேன் ?

அப்போது என் குழந்தைகளின் பள்ளிப் பருவம் –
வளர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
அவர்களைப் பொறுத்த வரைஅவர்களது அப்பா
ஒரு ஐகான். “Appa is great ! எல்லா
அப்பாக்களையும் விட உசந்தவர்” என்கிற நினைப்பு
அவர்களுக்கு !

நான் அதற்கு தகுதியானவனா ?

இளம் வயதிலேயே -நான் நல்லவனாக இருக்க வேண்டும் –
நாலு பேருக்கு உபயோகம் உள்ளவனாக இருக்க வேண்டும் –
என்கிற எண்ணத்தை வளர்த்து வந்தேன். அரசாங்க
உத்தியோகத்தில் இருந்தபடியால், எனக்கேற்ற அளவிற்கு
சில  கோட்பாடுகளை உருவாக்கிக் கொண்டேன்.அதற்கேற்ப
ஒரு நண்பர் குழுவையும் உருவாக்கிக் கொண்டேன்.
அவர்களையும் சேர்த்துக்கொண்டு, மன நிறைவோடு,
என்னால் இயன்ற அளவிற்கு சமூகப் பணியில்
ஈடுபட்டு வந்தேன்.

ஒரு நாள் யோசித்தேன். இப்போதைக்கு
என் குழந்தைகளுக்கு –
என் சிகரெட் பழக்கம் பற்றி  அபிப்பிராயம்
ஒன்றும்இல்லை.
ஆனால் இவர்கள் வளர்ந்த பிறகு .. ?
அவர்கள் மனதில் என்னைப்பற்றிய இமேஜ் அப்படியே
இருக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன் !

சிகரெட்டைத் தவிர வேறு எந்த குறையும்
சொல்ல முடியாத அளவிற்கு உண்மையிலேயே
நான் ஒரு நல்ல மனிதனாகவே இருந்தேன்.

எனவே –  என்னிடமிருந்த ஒரே கெட்ட பழக்கத்தை
அன்றே, அப்போதே – விட்டுத் தொலைத்தேன்.
20 வருடங்களுக்கு மேலாயிற்று !
என் குழந்தைகள்  என்னைப்பற்றிய மதிப்பீட்டில்
ஏமாற மாட்டார்கள் என்கிற மனத்திருப்தி எனக்கு !

யோசியுங்கள் நண்பர்களே –
பாலகுமாரன் கட்டுரைக்காக இல்லா விட்டாலும் கூட,
உங்கள் குழந்தைகளுக்காகவாவது இந்த பழக்கத்தை
விட்டு விடலாம் அல்லவா ?

————————
பிராணாயாமம் பற்றி –
பல பேர் இது ஏதோ பெரிய வித்தை என்று
நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
யார் வேண்டுமானாலும்,
எப்போது வேண்டுமானாலும், எவ்வளவு நேரம்
வேண்டுமானலும் இந்த எளிய மூச்சுப் பயிற்சியை
செய்யலாம். குறைந்த பட்சம் ஒரு நாளைக்கு
15 நிமிடமாவது செய்தால் நல்லது.

முறைப்படி முழுவதும் கற்றுக் கொள்ள
வலைத்தளத்திலேயே நிறைய விவரங்கள்
கிடைக்கின்றன.

நான் எளிமையாக – என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை
லாஜிகலாக மட்டும் இங்கே சொல்கிறேன்.

1) சாதாரண வேகத்தில் மூச்சுக் காற்றை –
மூக்கின் வழியாக உள்ளே இழுக்க வேண்டும்.

2) உள்ளே இழுத்த மூச்சுக்காற்றை நுரையீரலிலேயே
கொஞ்ச நேரம் பிடித்து வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

3) பிறகு மெதுவாக, மிக மிக மெதுவாக மூச்சை
வெளியே விட வேண்டும்.

இந்த மூன்று செய்கைகளையும் முறையே 2 : 4 : 8
என்கிற விகிதத்தில் செய்யலாம்.

கொஞ்சம் கூட, குறைய போனால் ஒன்றும் தவறில்லை.
ஆரம்பித்தால் போதும் – சுலபமாகப் பழகி விடும்.

இதன் மூலம் நிகழ்வது என்ன ?
நுரையீரலின் கொள்ளளவை, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக
அதிகரிக்க, நுரையீரல் விரிவடைய – பயிற்சி எடுக்கிறோம்.
அதிகம் பிராணவாயுவை (ஆக்ஸிஜன்)
உள் வாங்கிக் கொள்கிறோம். இதன் மூலம்
நுரையீரலின் செயல்பாடு, பயன் -அதிகரிக்கிறது.

பிராணவாயுவை அதிகம் எடுத்துக் கொள்வதால் –
ஒட்டுமொத்தமாக, தேக ஆரோக்கியம் கூடுகிறது.

கடவுள் நம்பிக்கைக்கும் -இதற்கும் – எந்தவித சம்பந்தமும்
கிடையாது. எனவே நாத்திகர்களும் தாராளமாக இதைச்
செய்யலாம். உடல் பயிற்சி போல – இது ஒரு
மூச்சுப் பயிற்சி அவ்வளவே !