இவர்கள் காசு அடிக்கிற லட்சணத்திற்கு பெருமை வேறா … ?

இவர்கள் காசு அடிக்கிற லட்சணத்திற்கு
பெருமை வேறா … ?

இன்றைய தினம் (10/02/2013) பல செய்தித்தாள்களில்
முழுபக்க விளம்பரம் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

மத்திய அரசின் சார்பில் கரன்சி நோட்டுக்கள் அச்சடிக்கும்
மற்றும் (காசுகள்) நாணயங்கள் தயாரிக்கும் துறையின்
சார்பில் ஆண்டு விழா கொண்டாடுகிறார்கள் !

என்ன சொல்கிறார்கள் ….பார்ப்போமே !

-கடந்த 6 ஆண்டுக்கால சாதனையில் பெருமைப்படுகிறோம் !
-நஷ்டங்களையே சந்தித்து வந்த நிலைமை நீங்கி
 லாபம் காட்டத் துவங்கி விட்டோம் !
– நாணயங்கள்(காசுகள்) உற்பத்தி இரண்டு மடங்காக்கப்பட்டு
விட்டது !
– கரன்சி நோட்டுக்களின் உற்பத்தி 60% அளவிற்கு
உயர்ந்திருக்கிறது.

– இப்படி, இப்படி  சாதனைகள் பட்டியல் போகிறது.

நம் முன் சில கேள்விகள் எழுகின்றன.

-இவர்கள் செய்வது ஏகபோகத் தொழில். வேறு யாரும்
இதில்  (சட்டபூர்வமாக !) ஈடுபட முடியாது. இந்த துறையில்
இதுவரை நஷ்டம் வேறு ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்ததா ?

– நம் நாட்டின் கரன்சி நோட்டுக்களை வெளிநாட்டில்
அச்சடிக்கும் நிலை இன்னமும் தொடர்கிறதே – அது
அவமானம் இல்லையா ?
 

நம் நாட்டின் நாணயங்களில் சிலவகை
இன்னமும் அயல் நாடுகளில் தயார் செய்யப்பட்டு இறக்குமதி
செய்யப்படுகின்றனவே – அது ஏன் ?
இங்கு என்ன ஆட்களுக்குப் பஞ்சமா ?
தொழில் திறமைக்கு பஞ்சமா ?
(விட்டால் – சர்வ சாதாரணமாக
நம் ஆட்கள் பட்டரைகளிலேயே செய்வார்களே !)

தேவையான இயந்திரங்களை இறக்குமதி செய்து இங்கேயே
நாணயங்கள் அனைத்தையும் தயார் செய்ய முடியாதா ?
சுதந்திரம் பெற்று 65 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும்
நமக்குத் தேவையான கரன்சி நோட்டுகளையும்,
நாணயங்களையும் கூட வெளிநாட்டில் தயாரிக்க
ஆர்டர் கொடுப்பது –
நமக்குப் பெருமை தரும் விஷயமா ?
இந்த லட்சணத்தில் பத்திரிகைகளில்
சாதனை விளம்பரம் வேறா ?

இன்னும் சில விஷயங்கள் –

மக்களுக்கு அன்றாடம், அதிக பட்சம் புழக்கத்திற்கு
தேவைப்படும் நாணயங்கள் – 50 காசுகள், ஒரு ரூபாய்,
இரண்டு ரூபாய் மற்றும் 5 ரூபாய் நாணயங்கள்.
இவை எப்படி வடிவமைக்கப் பட்டிருக்கின்றன ?

கீழே பாருங்கள் –

25 காசு – 50 காசு   நாணயங்கள் –
ஒரே வடிவில் – ஒரே அளவில்.

50 காசு – ஒரு ரூபாய் நாணயங்கள் –
ஒரே வடிவில் – ஒரே அளவில்.

ஒரு ரூபாய் – இரண்டு ரூபாய் நாணயங்கள் –
ஒரே வடிவில் – ஒரே அளவில்.

இந்த ஒரு ரூபாய்க்கும் இரண்டு ரூபாய்க்கும் வித்தியாசம்
தெரியாமல் மக்கள் அன்றாடும் படும் வேதனையை நான்
சொல்ல வேண்டியதே இல்லை. அவரவர்க்கே தெரியும்.

அடுத்து நாணயங்களின் மீது அச்சடிக்கப்பட்டிருக்கும்
சின்னங்களைப் பாருங்கள் –

இவை எதைக் குறிக்கின்றன ? இவற்றை யார்
தேர்ந்தெடுக்கிறார்கள் – யார் தீர்மானம் செய்கிறார்கள் ?
இவற்றை விட்டால் வேறு பொதுவான சின்னங்களே
நாட்டில் இல்லையா ?

நாணயங்கள் மற்றும் கரன்சி நோட்டுக்கள் தயாரிக்கும்
துறைக்குப்  பொறுப்பானவர்கள் இதை எல்லாம் யோசிக்க
வேண்டாமா ?

இருட்டில் தொட்டுப்பார்த்தால் கூட,
(கண் பார்வை அற்றவர்கள் தடவிப் பார்த்தே)
உணர வேண்டிய அளவிற்கு
நாணயங்களின்  வடிவத்திலும், எடையிலும்
வித்தியாசங்கள் இருக்க வேண்டாமா ?

இவர்களிடம் கற்பனா சக்தி இல்லையா -இல்லை
அக்கரையின்மையா ? அலட்சியமா ?
அமைச்சர்களின் புகைப்படங்களைப் போட்டு
செய்தித்தாள்களில் முழுப்பக்க விளம்பரம்
செய்வது சம்பந்தப்பட்ட அமைச்சர்களை
சந்தோஷப்படுத்தக்கூடும்.

அமைச்சர்கள் சில்லரைகளை கையாள்வதில்லை !
எனவே, அவர்களுக்கு மக்களின் சில்லரைக் கஷ்டங்கள்
புரியாமல் இருக்கலாம்.

ஆனால், அதிகாரிகள் சம்பளம் பெறுவது –
மக்களுக்காக உழைப்பதற்குத் தானே ?
பொது மக்களின் பிரச்சினைகளை கண்டறிந்து,
அவற்றைக் களைய  வேண்டியது அவர்களின்
முதல் கடமை இல்லையா ?